Geen producten in de winkelwagen.
38 Doden in Vier Dagen
Om de Duitsers, waarvan vermoed werd dat zij nog op het dorp waren, te proberen te verdrijven, werd er dagenlang, van 25 tot en met 29 oktober 1944, een enorme granaatbeschieting over Hoedekenskerke uitgestort. Ooggetuigen spraken later over vele rode balletjes die, zoals een mooi vuurwerk op oudjaarsavond, over de Schelde in hun richting vlogen. Deze onschuldig ogende balletjes hadden een vernietigend gevolg. Zo vielen er in de Havenstraat (waar je nu staat), Kerkstraat en Molenstraat veel slachtoffers en werd een groot aantal huizen zwaar beschadigd.
38 mensen hadden de beschieting niet overleefd. Op een bevolking van 700, is dat een behoorlijk aantal. De meesten van hen liggen begraven op de begraafplaats bij de kerk.
Een Dorp in Puin
Het dorp was zwaar beschadigd. De pontonbrug in de haven, eens de grootste van het land, was helemaal vernield. Er lagen eenentwintig puinhopen, waar eens huizen, schuren en gebouwen stonden. Nog eens negenendertig andere huizen waren zwaar beschadigd en bijna niet meer te herstellen. Eenenzeventig huizen waren lichter beschadigd. Er waren maar vijftig woningen die, behalve de ruiten dan, niet beschadigd waren. Verderop golfde het water over de akkers. De haven was verwoest door de schepen die de Duitsers er hadden laten zinken. Het aardige en vriendelijke dorpje aan de Westerschelde was veranderd in een puinhoop, omsingeld door water.
Opbouw na Verwoesting
Mensen die geen huis meer hadden zochten onderdak bij de anderen en zochten in de puinhopen naar spullen die nog te gebruiken waren. Na een korte tijd waarin ruimte was voor de eerste rouw, klonk overal het geluid van werken. Het lied van de wederopbouw.
Sommige huizen konden hersteld worden, maar andere moesten volledig nieuw worden opgetrokken. Tegenover Havenstraat 30, op de lege plek, stond een huis dat niet is opgebouwd. De huizen op nummer 23, 21, 19 en 17 werden na de oorlog opnieuw gebouwd.