Geen producten in de winkelwagen.
De uitvinding van de baileybrug
Sir Donald Coleman Bailey (1901-1985) werkte als civiel ingenieur voor het Britse ministerie van Defensie en had een passie voor bruggenbouw. In zijn vrije tijd bouwde hij schaalmodellen, waaronder een ontwerp voor een modulaire brug. Toen hij dit model presenteerde aan zijn superieuren, zagen zij direct de potentie. De brug werd in productie genomen en speelde vanaf 1943 een cruciale rol in de geallieerde opmars.
Een netwerk van 3.000 bruggen
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden meer dan 3.000 baileybruggen gebouwd in Italië, met een totale lengte van 90 kilometer. Ze vervingen bruggen die door de Duitsers waren vernietigd en maakten snelle troepenbewegingen mogelijk. De langste baileybrug, over de rivier de Sangro, was 343 meter lang. Het ontwerp werd ook massaal geproduceerd in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten en in Zeeland toegepast bij de bevrijding in 1944. Bailey werd voor zijn uitvinding geridderd.
Een geniale constructie
De kracht van de baileybrug ligt in zijn eenvoud. Dankzij een modulair ontwerp konden militaire ingenieurs de brug snel monteren en demonteren zonder hijskranen of ander zwaar materieel. De basisstructuur bestond uit vakwerksegmenten (‘trusses’) van 3,05 meter lang, verbonden met een pen-gatverbinding. Door segmenten toe te voegen kon de brug onbeperkt verlengd worden, mits extra pijlers werden geplaatst. De maximale overspanning zonder pijlers bedroeg 60 meter.
Variabele draagkracht
Door meerdere trusses naast of op elkaar te plaatsen, kon de draagkracht of overspanning worden verhoogd. Dit werd aangeduid met de letters T (triple-truss) en S (single-story). Zo betekende T.S. ‘drie trusses naast elkaar en één hoog’. In oorlogsmuseum Liberty Park in Overloon staat een ‘T.T.’-variant: drie trusses breed en drie hoog voor extra draagvermogen.
De baileybrug bij ons museum
In mei en juni 2014 bouwde de 105 Geniecompagnie Waterbouw van het 101 Geniebataljon de eerste infrastructuur van het Bevrijdingspark Zeeland. Dit gebeurde als onderdeel van een militaire oefening, opleiding en maatschappelijke dienstverlening. Een hoogtepunt was de plaatsing van een permanente baileybrug, beschikbaar gesteld door het Commando Landstrijdkrachten. Deze brug is nu een blijvend symbool van de ingenieuze techniek die bijdroeg aan de bevrijding van Nederland.