Geen producten in de winkelwagen.
Vlissingse citadel
Tijdens de Tweede Wereldoorlog legden de Duitsers een verdedigingslinie aan die liep van Fort Rammekes, via Abeele en Koudekerke naar Valkenisse. Deze linie moest bescherming bieden tegen een geallieerde invasie. Binnen deze uitgebreide verdedigingswerken bevond zich een tweede linie ter verdediging van de haven van Vlissingen: de citadel, waarvan deze bunker deel uitmaakte. Hij stond in het Widerstandsnest (W.N.) Heidecksburg.
Naar Libisch voorbeeld
De Tobruk-bunker werd voor het eerst door het Italiaanse leger gebouwd rond de Libische havenstad Tobroek, aan de Middellandse Zee, gebaseerd op de Griekse vestingbouw van 1939-1940. Het standaardontwerp van de Ringstand (Bauform 58C) was bedoeld voor het inzetten van een mitrailleur. Op basis van dit ontwerp zijn later diverse varianten ontwikkeld voor verschillende wapens.
Bijzonder geschut
De bunker uit de haven van Vlissingen betreft een bijzondere uitvoering. Deze was namelijk uitgerust met een Franse mortiergranaatwerper, de zogenaamde ‘5 cm Festungsgranatwerfer 210 (f)’. Dit wapen werd onder een hoek van 45 graden gemonteerd op een speciale affuit (onderstel), waarop het 360 graden draaibaar was. De maximale draagwijdte werd door de schuine hoek vergroot tot 1.070 meter.
Behouden of slopen?
Omdat de bunker bij Vlissingen net onder het maaiveld lag, precies waar de wegontsluiting voor de nieuwe marinierskazerne moest komen, kon deze daar niet blijven staan. Er waren daarom twee keuzes: slopen of verplaatsen. Na overleg met het college van B&W van de gemeente Vlissingen en de Walcherse Archeologische Dienst werd besloten om de bunker te verplaatsen naar het Bevrijdingsmuseum Zeeland in Nieuwdorp, Vlissingen-Oost. Voorwaarde was dat het museum de berging en het transport zelf zou (laten) uitvoeren.
Berging en herplaatsing
Op 11 april 2017 werd deze zware klus geklaard door de 105 Geniecompagnie Waterbouw van het 101 Geniebataljon van de Koninklijke Landmacht, met ondersteuning van verscheidene civiele partners en een team van vrijwilligers van het Bevrijdingsmuseum Zeeland. Voordat de Tobruk-bunker op transport kon, moest deze eerst met shovels worden verplaatst richting de weg. Hij bevond zich namelijk precies onder hoogspanningskabels, waardoor het niet mogelijk was de bunker ter plaatse direct omhoog te takelen. Eenmaal naast de weg werd de bunker ‘s avonds rond zeven uur op een dieplader gehesen, waarna het transport kon vertrekken richting Nieuwdorp. De volgende dag, 12 april 2017, kreeg de Vlissingse Tobruk-bunker een plek in het Bevrijdingspark Zeeland, de plaats waar u nu staat.
Van onder de grond naar het Bevrijdingspark
Hieronder ziet u een korte fotoserie van de plaatsing van de bunker in het Bevrijdingspark. De beelden tonen hoe de bunker werd opgegraven, vervoerd en uiteindelijk op de huidige locatie werd geplaatst.
