Geen producten in de winkelwagen.
Onneembaar strand
Om de Zeeuwse stranden, net als andere kustverdedigingswerken, ontoegankelijk te maken voor een geallieerde landing, bouwden de Duitsers vanaf februari 1944 talrijke versperringen. Deze moesten een ondoordringbare barrière vormen tegen landingsboten en andere vaartuigen. In het Bevrijdingspark staat een verzameling tetraëders opgesteld: betonnen, driezijdige piramides bedoeld om vaartuigen te blokkeren. Een andere beruchte versperring waren de Hembalken – zware houten palen op driepoten, uitgerust met scherpe plaatstalen messen en explosieven zoals mijnen en granaten. Deze constructies konden grote gaten slaan in een vaartuig. Met behulp van brandspuiten lieten de Duitsers deze balken tot de gewenste diepte in het zand afzinken.
Onder water
Om een landing nog moeilijker te maken, plaatsten de Duitsers deze versperringen onder de vloedlijn. Hierdoor konden de geallieerden alleen bij laag water aan land gaan; bij hoog water zouden hun vaartuigen vastlopen op de obstakels. Een landing bij eb betekende echter dat ze een langere afstand over het open strand moesten afleggen, blootgesteld aan het Duitse afweervuur vanuit de kustversterkingen.
Herkomst tetraëders
Na de oorlog waren grond- en bouwstoffen schaars. De betonnen balken van de tetraëders werden daarom hergebruikt als wegverharding door ze achter elkaar te leggen. De grote tetraëders in het Bevrijdingspark kwamen bijvoorbeeld uit een voormalige wegverharding door een weiland in Zeeuws-Vlaanderen. De kleinere tetraëders naast de Baileybrug zijn geschonken door de familie Minderhoud (Hoeve Zwemersdam) uit Baarland, waar ze jarenlang als terreinverharding hebben gediend.